ปฏิบัติธรรมนำสุขสู่ประชาชน

“หัวใจของการปฏิบัติธรรม “เพื่อความพ้นทุกข์” นั้นจะต้องทำความเข้าใจวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้อง เพราะถ้าไม่รู้วิธี และแนวทางในการปฏิบัติ ก็จะทำให้เสียเวลาและไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง หรือประสบความสำเร็จได้ มัวแต่ลองผิดลองถูก กว่าจะเข้าใจก็เสียเวลไปนาน”

ตามสโลแกน  ที่พระมหาประกอบ  ธัมมชีโว  เจ้าอาวาส  วัดป่ามหาไชย  ได้ตั้งไว้เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินการจัดโครงการปฏิบัติธรรมคือ 
        “  ศึกษาธรรม   นำปฏิบัติ
        พัฒนาจิต   คิดค้นทางพ้นทุกข์”
    เพื่อให้พุทธศาสนิกชน  กุลบุตร  กุลธิดา  ได้มีหลักในการเริ่มต้นในการศึกษาธรรม  ปฏิบัติธรรม  นำไปสู่การพัฒนาจิตใจ  และเห็นหนทางแห่งการพ้นทุกข์โดยแท้จริงตามตามหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  จึงได้จัดกิจกรรมปฏิบัติธรรมอบรมธรรมขึ้นภายในวัดป่ามหาไชย  แห่งนี้เพราะมนุษย์ทุกคนย่อมต้องมีความทุกข์ทั้งทางกายและทางใจ  เกิดขึ้นตามหลักแห่งสัจจธรรมอยู่เสมอ  เมื่อมีความทุกข์มนุษย์ก็ย่อมต้องหาทางพ้นทุกข์โดยจำเป็นต้องมีผู้นำปฏิบัติ  คอยชี้แนะแนวทางอยู่เสมอเพื่อให้การพัฒนาจิต  เกิดความราบรื่น  จริงอยู่ที่พระพุทธองค์ทรงค้นหาทางพ้นทุกข์ไว้แล้วอย่างชัดเจน  แต่เหตุใดจึงต้องคิดค้นทางพ้นทุกข์  ตามสโลแกนข้อสุดท้าย  คือการที่เราจะรู้แล้วเห็นธรรมะของพระพุทธองค์ที่ทรงมอบไว้ให้แก่เราทั้งหลายแล้ว   เราจำเป็นที่จะต้องคิดค้นหาทางที่จะปลดทุกข์ให้เข้ากับปัญหาของเราที่เกิดขึ้น  ณ  ปัจจุบันนี้   เมื่อพระพุทธองค์ทรงคิดค้นไว้ให้แล้ว  เราก็ต้องไปคิดค้นหลักธรรมส่วนใดของพระพุทธองค์ที่จะเข้ามาแก้ไข้   ให้การดำเนินชีวิตเป็นไปอย่างราบรื่นไปด้วยดี

ศึกษาธรรม

ในการศึกษาหลักธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  นั้นธรรมะที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้มีหลายหมวดหมู่  หากเรานำธรรมใช้ให้ถูกต้องเหมาะสมกับเราแล้ว  ก็สามารถแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันได้

พุทธศาสนามีหลักการเดียวกับวิทยาศาสตร์  คือ

*สอนอย่างมีเหตุผล

*ศึกษาจากของจริงที่มีอยู่

*เชื่อจากสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คำสอนทั้งหมดของพระพุทธศาสนาสรุปอยู่ที่

                *ละเว้นความชั่วทั้งปวง

                 *ทำความดีให้เต็มเปี่ยม

                *ทำจิตให้บริสุทธ์

พุทธศาสนามีคำสอนอยู่ ๒ ระดับ  คือ

            *ระดับศีลธรรม  หรือระดับต่ำ  ที่สอนให้ละเว้นความชั่ว

              และ  ทำความดี  ดดยเอาไว้สอนคนที่ความรู้น้อย  เช่นชาวบ้าน

            *ระดับสูง  ที่สอนให้ทำจิตใหห้บริสุทธิ์  โดยเอาไว้สอนคนที่มีความรู้

คำสอนที่สำคัญของพระพุทธศาสนาระดับสูง  คือ  เรื่อง  อริยสัจ ๔

             ๑. ทุกข์   คือเรื่องความทุกข์ของจิตใจมนุษย์ในปัจจุบัน

             ๒. สมุทัย คือเรื่องสาเหตุของความทุกข์ทั้งปวง

             ๓. นิโรธ  คือเรื่องความดับสนิทของความทุกข์ทั้งปวง

             ๔. มรรค  คือเรื่องวิธีปฏิบัติเพื่อให้ถึงความดับทุกข์ทั้งปวง

นำปฏิบัติ

พระมหาประกอบ  ธัมมชีโว  จัดกิจวัตรประจำวันในการปฏิบัติธรรม  ทั้งวันธรรมดา  และ  วันสำคัญทางพระพุทธศาสนาและทางโลก  โดยเฉพาะวันอาทิตย์  จะจัดให้มีการอบรมการฝึกจิตภาวนา   อบรมกรรมฐานสวดมนต์ทำวัตร  ในช่วง  ๑๔.๐๐ – ๑๖.๐๐ น.

เนื่องจากวันอาทิตย์มักจะเป็นวันหยุดทำงานของประชาชนเพื่อให้เวลาในการได้มีส่วนร่วมของประชาชน  จึงจัดให้มีการสวดมนต์  ทำวัตรในเวลาบ่าย  เพราะวันปกติจะสวดมนต์ทำวัตรเย็นในเวลา  ๑๗.๐๐ น.  และในช่วงเวลา ๑๙.๐๐ – ๒๑.๐๐  ของวันอาทิตย์ก็จัดให้มีการนั่งสมาธิภาวนาอีกเป็นเวลา  ๒  ชั่วโมง  และวันพระ ๘ ค่ำ  เวลา  ๑๒.๐๐  – ๑๕.๐๐ น.  นั่งสมาธิต่อเนื่อง ๓  ชั่วโมง วันพระ ๘ ค่ำ สวดชยันโต  ๑๐๘ จบ  และวันพระ ๑๕ ค่ำ  สวดพุทธคุณ  ธรรมคุณ  สังฆคุณ  อิติปิโส  ๑๐๘ โดยที่พระอาจารย์จะเป็นผู้นำในการประกอบกิจกรรมทุกอย่าง  เพื่อนำปฏิบัติให้กุลธิดา  ได้มีโอกาสฝึกอบรมกรรมฐาน

พัฒนาจิต

หลังจากที่องค์ความรู้และมีผู้ให้คำแนะนำในการเริ่มเข้าสู่การปฏิบัติธรรมแล้ว  ก็เริ่มการพัฒนาจิตใจขึ้นเรื่อยๆ  ในทางพระพุทธศาสนา  การพัฒนาจิตเป็นสิ่งสำคัญอาจจะเรียกได้ว่า  เป็นหัวใจหลักเพื่อที่จะได้ยกจิตใจของตนเองให้สูงขึ้น  ตามหลักคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้  พระองค์ได้ตรัสธรรมในเรื่องของพรหมวิหาร ๔   พรหมวิหาร ๔ เป็นหลักธรรมสำหรับทุกคน  เป็นหลักธรรมประจำใจที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์  หลักธรรมนี้ได้แก่
      เมตตา     ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข
      กรุณา      ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์
      มุทิตา      ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี
      อุเบกขา   การรู้จักวางเฉย
 

คิดค้นทางพ้นทุกข์

เมื่อเราได้ศึกษาธรรม  และมีผู้แนะนำในการปฏิบัติทำให้เกิดการก้าวหน้าในการพัฒนาจิตใจแล้ว  เราก็จำเป็นที่จะต้องช่วยเหลือตนเองในการใช้สติปัญญาพิจารณา  นำความรู้ที่ได้มาฝึกหัดปฏิบัติจนเกิดผล  ดังที่คำสอนของพระพุทธองคืตรัสว่า    อัตตา  หิ   อัตตะโน  นาโถ    ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน

    เพราะไม่มีใครรู้จักจิตใจเราได้ดีเท่าเรารู้จักจิตใจตนเอง  รู้จักจิตใจตนเอง  รู้ว่าเวลาไหนทุกข์  รู้ว่าเวลาไหนควรใช้หลักธรรมไหนเข้ามาแก้ปัญหาเมื่อประสบทุกข์

WP Radio
WP Radio
OFFLINE LIVE
Scroll to Top
Scroll to Top